در ۱۵ اردیبهشت سال ۱۳۲۳(شمسی) مطابق با روز جمعه ۱۲ جمادی الاول ۱۳۶۳ (هجری قمری) در حکم آباد از توابع تبریز، خداوند به مرحوم آیت الله سید یوسف هاشمی حکم آبادی، فرزندی عنایت فرمود که نامش را سید فتّاح گذاردند.
سید فتاح، کودکی را در دامان این عالم بزرگوار که از علمای طراز اول تبریز و امام جماعت مسجد شهیدی، که از مساجد مهم واقع در بازار تبریز بود، ، گذراند.
دوره دبستان را در مدرسه فرقان، که به همت پدر بزرگوارشان تأسیس شده بود، آغاز کردند و علوم الهی و ادبیات عرب را از پدر فاضل و عالم خویش آموختند.
به دستور پدر در سال ۱۳۳۶ در زمان زعامت حضرت آیت الله العظمی بروجردی به قم مهاجرت نمودند.
تشویق و مراقبت های پدر بزرگوارشان باعث شد ضمن تعلیم دروس مختلف ، پس از دو سال از ورودشان به قم اقدام به تدریس علوم حوزوی نمایند و این امر سی سال ادامه داشت . ایشان تا سطوح علمیه (مکاسب و کفایه ) تدریس نمودند.
جلسه درس حضرت آیت الله هاشمی از شلوغ ترین درسهای آن زمان حوزه علمیه قم بود و تحقیقاً پانزده دوره “لمعه” را تدریس فرموده اند.
در سال ۱۳۵۶، مصادف با شروع نهضت حضرت امام خمینی( قدس سره)، ایشان نیز به فعالیتهای انقلابی و سیاسی در قم و تبریز اقدام نمودند و سخنرانی ها ی انقلابی ایشان هنوز موجود است.
در نتیجه ی این فعالیت ها ی انقلابی، ساواک اقدام به دستگیری ایشان در قم کرد. پس از بازجویی های متعدد در زندان مخوف کمیته مشترک، به سلول انفرادی اعزام شده و مورد شکنجه و آزار قرار گرفتند.
امروز نام و عکس ایشان در محل موزه نگهداری می شود.
آزادی ایشان خود حدیثی پر از نکات ظریف عرفانی و اعتقادی است . پس از خلاصی از زندان انفرادی ،فعالیتهای خود را گسترش داده و در تبریز در خدمت پدر بزرگوارشان مدتی به امور مردم رسیدگی نمودند.
پس از آرامش، احساس وظیفه نموده و مجدداً جهت شروع تدریس به قم بازگشتند.
در اواخر ۱۳۶۵ در اوج تدریس علوم در حوزه علمیه قم و جلسات بسیار شلوغ ، به اشاره پدر، که در تهران سکنی گزیده بود، به تهران مهاجرت نموده و در محله امیر آباد منزلی تهیه کردند. مسجد کوچکی نیز به نام چهارده معصوم کنار منزل مسکونی خود بنا نهاده و در آن مسجد به اقامه نماز و ترویج دین اقدام نمودند.
در سال ۱۳۶۸ به دعوت جمعی از علمای تهران در سوله ای محقر واقع در شهرک غرب (قدس)، که در ابتدا نماز گزاران آن کمتر از انگشتان یک دست بودند، و دز آن زمان به دلایل مختلفی هیچ روحانی ای حاضر به حضور در این منطقه نبود اقدام به اقامه نماز به عنوان امام جماعت نموده و با تلاش و اخلاق و حسن سلوک با مردم رفتار نموده و با برگزاری جلسات متعدد تفسیر قرآن، اخلاق و معارف اسلامی و نیز دعای ندبه، این سوله را مملو از نمازگزاران متدین این منطقه کردند.
ایشان با استعانت از درگاه خداوند، با دستان خالی ولی دلی پر از ایمان و امید به خدا و در ظلّ توجهات امام زمان (عج) موفق به ساخت یکی از زیباترین و مجهزترین مساجد تهران و ایران شدند.
این مسجد با شکوه که دارای یکی از زیباترین شبستان ها است شامل حوزه علمیه، کتابخانه، درمانگاه، سالنهای اجتماعات، صندوق قرض الحسنه و سالنهای چند منظوره جهت تدریس قرآن، سایر علوم دینی و نیز عقد جوانان می باشد..
این کار بسیار بزرگ، تنها در مدت ده سال بدون وقفه و با نظارت مداوم و روزانه ایشان به اتمام رسید.
قابل ذکر است که همزمان با ساخت مسجد، اقامه نماز، درصبح و ظهر و عصر و مغرب و عشاء بدون هیچ وقفه ای ادامه داشت. جلسات تفسیر قرآن، احکام و معارف اسلامی و نیز مناسبتهای محرم و صفر و رمضان هم و.. با جدیت پیگیری می شد.
با همه این امور شاقّ و سنگین ،ایشان به کار تدریس “کفایه” و دروس خارج “عروة الوثقی” و غیره در مدرسه مروی تهران و حوزه علمیه قائم چیذر و دانشگاه امام صادق(ع) و نیز در حسینیه ای که در کنار منزل مسکونی ایشان است ،مشغول بوده اند.
ایشان در حال حاضر در حوزه علمیه (الامام علی بن ابی طالب علیه السلام)که مؤسس آن خودشان می باشند به تدریس خارج فقه و اصول مشغول هستند.
در عین حال با تلاش بی وقفه به امور دیگری نظیر حضور هر دو هفته یکبار در مرکز رسیدگی به امور مساجد جهت امتحان علمی از ائمه جماعات مساجد و تعیین سطح علمی آنان، شرکت در جلسات هیئت امنا ، صندوق قرض الحسنه،نمادهای فرهنگی و غیره مشغول هستند. در جلسات دعای ندبه، که هرجمعه با جمعیتی کثیر منعقد می گردد، به تفسیر قرآن مشغول بوده و هستند.
ثبت دیدگاه